In deze gastblog schrijft Jennifer Leijendekkers over women’s circles, oftewel vrouwencirkels. Wat zijn dat? Wat is het imago? Hoe gaat het echt? Je leest het in deze blog.
De kamer wordt verlicht door kaarslicht. Van die grote, witte, stompkaarsen staan verspreidt door de hele ruimte. In het midden van de kamer liggen kussens die zijn opgesteld in een cirkel. Het ruikt er naar wierook. Vrouwen met witte gewaden lopen op blote voeten rond, schenken kruidenthee in terwijl ze op een stukje zoethout kauwen. Ze ruiken naar oud zweet en knuffelen met elkaar. Van die intense knuffels, die niet lijken te eindigen. De ene zweetoksel leunt op de schouder van de andere vrouw. De ogen gesloten. Niemand zegt wat, wél wordt er gekreund. Gehuild. En gedanst. Op van de vage, zweverige, trommelmuziek.
Ben je al geschrokken? Ha, don’t worry! Dit is wat ik voor me zag toen ik voor het eerst over women’s circles hoorde en ik kan je vertellen: ik scheet zeven kleuren in mijn kanten stringetje. ‘Hell no, dat dat wat voor mij is!’, dacht ik. ‘Dat is voor labiele vrouwen die de hele tijd om alles moeten huilen. Van die aanstellerige types. Die de hele dag op blote voeten rondlopen en één zijn met de natuur. God mag weten wat dat betekent. Daar ben ik véél te nuchter voor.’ Little did I know dat ik 4 jaar later zelf women’s circles ging organiseren. Tja.
Nog even terug in de tijd. Terwijl ik dus zeven kleuren scheet én ervan overtuigd was dat dit niks voor mij was, ben ik tóch gegaan. Want naast angstig en ‘te nuchter’ was ik ook vooral nieuwsgierig. Oké en heel eerlijk: het was onderdeel van het programma dat ik destijds volgde. Ik had er nu eenmaal al voor betaald, dat kon ik net zo goed eens meemaken. En wauw: ik vond het zó bijzonder.
Waar ik dacht dat er allemaal geitenwollensokken types of af zouden komen, zat ik tussen allemaal lieve, vlotte en dappere vrouwen. Vrouwen die, net als ik, opzoek waren naar verbinding met zichzelf. Verlangde naar rust. Ik merkte al snel dat er helemaal niks, maar dan ook niks, stoffigs was aan vrouwencirkels. Spannend vond ik het wél, zeker toen er ruimte was om te delen. Zo kwetsbaar zijn ten overstaande van een groep. Ruimte innemen. Delen. Terwijl ik eerst heel veel weerstand en angst had gevoeld, merkte ik al gauw hoe bijzonder het was. Hoe krachtig dit was om te doen. Samen. Hoe ik werd gedragen. Ik voelde een bijzondere rust en een sterke verbinding met de andere vrouwen. Magisch.
Een jaar geleden voelde ik zelf een diep verlangen om een plek te creëren waar vrouwen zich gezien, gehoord en begrepen voelen. Een plek waar je jezelf kan zijn, waar het veilig is om kwetsbaar te zijn, zonder oordeel. Een plek voor verbinding, waar je in rust contact kan maken met je gevoelens. Een plek om te groeien. Samen. Veilig, vol positiviteit en liefde. Een plek waar je kan ontspannen. Waar er niks van je verwacht wordt. Waar je mag zijn. Ik gunde andere vrouwen net zo een ervaring als ik destijds had gehad. Dit zijn de women’s circles geworden en ik hoop dat het ook jouw plek mag zijn. Je bent in ieder geval meer dan welkom.
Hoe ziet zo een middag eruit?
Ik kan je niet vertellen hoe anderen hun cirkels inrichten, wél kan ik vertellen hoe de middagen erbij mij uitzien:
Je wordt ontvangen in een prachtige, sfeervolle, zaal in Utrecht (gratis parkeren op zondag en bushalte voor de deur). De thee, water en gezonde lekkers staan voor je klaar.
De middag wordt geopend met een meditatie die ervoor zorgt dat je kan ontspannen en aankomen in de ruimte en bij jezelf. Hierna volgt een mooie (schrijf)oefening, visualisatie, cacao ceremonie of begeleide meditatie. Iedere middag ziet er anders uit, maar alle middagen zijn zo ingericht dat jij de verbinding met jezelf verstevigd, kan ontspannen en tot jezelf komt.
De womencircle start om 13:30 en is 16:30 afgelopen.
Je bent welkom!
Leukerd, ben je nieuwsgierig geworden na het lezen van deze blog of verlang je naar rust, ontspanning, een moment voor jezelf? Ik zou het mega leuk vinden om je te ontmoeten tijdens één van mijn women’s circles. Je mag je witte gewaad en geitenwollen sokken lekker thuislaten. Oksels worden over het algemeen gewoon gewassen vooraf en ik draai fijne, rustgevende muziek in plaats van heftige trommelmuziek. Je hoeft er niet labiel voor te zijn of één te zijn met de natuur. Dat mag uiteraard allemaal wel, want dat is nou net het fijne van zo’n middag: dat je welkom bent zoals je bent.
Ik kan alleen niet beloven dat het niet naar wierook ruikt en ook de kruidenthee wordt rijkelijk ingeschonken. Tja, wat kan ik zeggen? Deze meid is van raveteef naar een zweefteef gegaan and I freaking love it!
Tot snel!
Check deze link voor alle komende data: https://jeuvie.nl/event/womancircle/all/ of zie de lijst van events onderaan deze pagina.
